Βαριά η ανάσα περπατάω τα σοκάκια τρεις το βράδυ μεθυσμένος και ξενύχτης κάτι πόρνες με κοιτάζουν στα μπαράκια κοίτα λένε πως κατάντησε ο αλήτης. μα δεν ξέρουν πως με πνίγουν η ελπίδες ότι για χρόνια κουβαλάω μια αυταπάτη στο μυαλό μου πως χαράζουν η λεπίδες πρέπει να βρω της ζωής το μονοπάτι. Μένω μόνος και δεν έχω πια εικόνες το μυαλό μου έχει πάρει άλλη στρέψη την ζωή μου την φοβίζουν η θαμώνες και το όπλο με έχει τώρα σημαδέψει. Είναι ψέμα πως θα αλλάξουν όλα γύρω και η ζωή μου τώρα θα μπει σε μια τάξη στα τριάντα και τα τέσσερα τριγύρω είναι ώρα για να κάνω καμιά πράξη.
0 comments